| Dawkowanie |
Doustnie. Leczenie enkorafenibem powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza mającego doświadczenie w stosowaniu leków przeciwnowotworowych. Leczenie należy kontynuować do momentu, gdy pacjent przestanie odnosić korzyści lub do wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności. Badanie na obecność mutacji w genie BRAF. Przed rozpoczęciem leczenia enkorafenibem należy u pacjenta potwierdzić obecność mutacji BRAF V600E, stosując test z oznakowaniem CE, będący wyrobem medycznym do diagnostyki in vitro (IVD) o odpowiednim przeznaczeniu. Jeśli wyrób medyczny IVD z oznakowaniem CE nie jest dostępny, można zastosować alternatywny zwalidowany test. Skuteczność i bezpieczeństwo enkorafenibu potwierdzono jedynie u pacjentów z czerniakiem skóry z obecnością mutacji BRAF V600E i V600K w guzie, z rakiem jelita grubego z obecnością mutacji BRAF V600E w guzie lub z NDRP z obecnością mutacji BRAF V600E. Enkorafenibu nie należy stosować u pacjentów ze złośliwym czerniakiem skóry z genem BRAF typu dzikiego, z rakiem jelita grubego z genem BRAF typu dzikiego ani z NDRP z genem BRAF typu dzikiego. Dawkowanie. Czerniak i NDRP. Zalecana dawka wynosi 450 mg (6 kapsułek 75 mg) raz na dobę, gdy enkorafenib jest stosowany w skojarzeniu z binimetynibem. Rak jelita grubego. Zalecana dawka enkorafenibu wynosi 300 mg (4 kapsułki 75 mg) raz na dobę, gdy enkorafenib jest stosowany w skojarzeniu z cetuksymabem. Modyfikacja dawki. Czerniak i NDRP. Postępowanie lecznicze w przypadku wystąpienia działań niepożądanych może wymagać zmniejszenia dawki, tymczasowego przerwania stosowania lub całkowitego odstawienia enkorafenibu. Informacje na temat dawkowania i zalecanych modyfikacji dawek binimetynibu można znaleźć w ChPL tego leku. Zalecane modyfikacje dawki enkorafenibu stosowanego w skojarzeniu z binimetynibem w leczeniu czerniaka lub NDRP: dawka początkowa - 6 kaps. 75 mg (450 mg) raz na dobę; 1. redukcja dawki - 4 kaps. 75 mg (300 mg) raz na dobę; 2. redukcja dawki - 3 kaps. 75 mg (225 mg) raz na dobę; kolejna modyfikacja - wskazanie czerniak - istnieją ograniczone dane dotyczące zmniejszenia dawki do 100 mg (2 kaps. 50 mg) raz na dobę, enkorafenib należy całkowicie odstawić, jeśli pacjent nie toleruje dawki 100 mg raz na dobę; kolejna modyfikacja - wskazanie NDRP - enkorafenib należy całkowicie odstawić, jeśli pacjent nie toleruje dawki 225 mg (3 kaps. 75 mg) raz na dobę. Nie zaleca się podawania enkorafenibu w dawce 450 mg raz na dobę w monoterapii. W przypadku tymczasowego przerwania podawania binimetynibu należy zmniejszyć dawkę enkorafenibu do 300 mg raz na dobę na okres wstrzymania dawkowania binimetynibu, gdyż enkorafenib nie jest dobrze tolerowany w dawce 450 mg w monoterapii. Jeżeli binimetynib zostanie całkowicie odstawiony, leczenie enkorafenibem należy przerwać. Jeżeli podawanie enkorafenibu zostanie tymczasowo przerwane, należy przerwać podawanie binimetynibu. W przypadku zakończenia leczenia enkorafenibem należy również odstawić binimetynib. W przypadku wystąpienia związanych z leczeniem toksyczności podczas stosowania enkorafenibu i binimetynibu, należy zmniejszyć dawkę, przerwać lub zakończyć podawanie. Modyfikacja dawki binimetynibu (działania niepożądane związane głównie z binimetynibem) konieczna jest jedynie w następujących przypadkach: odwarstwienie nabłonka barwnikowego siatkówki (RPED), zakrzep żyły siatkówki (RVO), śródmiąższowa choroba płuc/zapalenie płuc, zaburzenie czynności serca, zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (CK) i rabdomioliza, a także żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (VTE). W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych działań toksycznych należy zapoznać się z ChPL binimetynibu, w której znajdują się instrukcje dotyczące modyfikacji dawki binimetynibu. Rak jelita grubego. Postępowanie lecznicze w przypadku wystąpienia działań niepożądanych może wymagać zmniejszenia dawki, tymczasowego przerwania stosowania lub zakończenia leczenia. Informacje na temat dawkowania i zalecanych modyfikacji dawki cetuksymabu w ChPL cetuksymabu. Zalecane modyfikacje dawki enkorafenibu stosowanego w skojarzeniu z cetuksymabem w leczeniu jelita grubego: dawka początkowa - 4 kaps. 75 mg (300 mg); 1. redukcja dawki - 3 kaps. 75 mg (225 mg) raz na dobę; 2. redukcja dawki - 2 kaps. 75 mg (150 mg) raz na dobę. Jeśli enkorafenib zostanie odstawiony na stałe, cetuksymab należy odstawić. Jeśli cetuksymab zostanie odstawiony na stałe, enkorafenib należy odstawić. Modyfikacje dawki enkorafenibu stosowanego w skojarzeniu z binimetynibem lub w skojarzeniu z cetuksymabem w przypadku wybranych działań niepożądanych. W przypadku nowych pierwotnych ognisk nowotworów złośliwych skóry nie ma konieczności modyfikacji dawki enkorafenibu. W przypadku nowych pierwotnych ognisk nowotworów złośliwych z obecnością mutacji RAS poza lokalizacją na skórze należy rozważyć odstawienie enkorafenibu na stałe. Reakcje skórne. Stopień 2 - należy kontynuować leczenie enkorafenibem; w przypadku nasilenia wysypki lub braku poprawy po 2 tyg. leczenia należy wstrzymać stosowanie enkorafenibu dopóki nie wystąpi poprawa do stopnia 0 lub 1., a następnie wznowić leczenie w takiej samej dawce. Stopień 3 - należy wstrzymać podawanie enkorafenibu dopóki nie wystąpi poprawa do stopnia 0 lub 1., a następnie wznowić leczenie w takiej samej dawce, jeśli działanie niepożądane wystąpiło po raz pierwszy lub w zmniejszonej dawce, jeśli działanie niepożądane 3. stopnia wystąpiło po raz kolejny. Stopień 4 - należy całkowicie odstawić enkorafenib. Erytrodyzestezja dłoniowo-podeszwowa (PPES). Stopień 2 - należy kontynuować stosowanie enkorafenibu i należy włączyć środki wspomagające leczenie, np. leki działające miejscowo; w przypadku braku poprawy po 2 tyg. pomimo włączenia terapii wspomagającej leczenie, należy wstrzymać podawanie enkorafenibu dopóki nie wystąpi poprawa do stopnia 0 lub 1., a następnie należy wznowić leczenie w takiej samej lub mniejszej dawce. Stopień 3 - należy wstrzymać stosowanie enkorafenibu i należy włączyć środki wspomagające leczenie, np. leki działające miejscowo, oraz należy przeprowadzać cotygodniową ocenę stanu pacjenta; należy wznowić stosowanie enkorafenibu w takiej samej lub mniejszej dawce, gdy wystąpi poprawa do stopnia 0 lub 1. Zapalenie błony naczyniowej oka, w tym zapalenie tęczówki oraz zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego. Stopień 1-3 - w przypadku zapalenia błony naczyniowej oka 1. lub 2. stopnia, które nie reaguje na określoną (np. miejscową) terapię okulistyczną lub zapalenia błony naczyniowej oka 3. stopnia, należy wstrzymać leczenie enkorafenibem i należy powtórzyć badanie okulistyczne po 2 tyg.; jeżeli zapalenie błony naczyniowej oka 1. stopnia ulegnie poprawie do stopnia 0, należy wznowić leczenie w takiej samej dawce; jeżeli zapalenie błony naczyniowej oka stopnia 2. lub 3. ulegnie poprawie do stopnia 0 lub 1., należy wznowić leczenie w zmniejszonej dawce; w przypadku braku poprawy w ciągu 6 tyg. należy powtórzyć kontrolne badanie okulistyczne i należy całkowicie odstawić enkorafenib. Stopień 4 - należy całkowicie odstawić enkorafenib oraz należy wykonać kontrolne badania okulistyczne. Wydłużenie odstępu QTc. QTcF >500 ms i zmiana ≤60 ms w stosunku do wartości przed leczeniem - należy wstrzymać stosowanie enkorafenibu; należy wznowić przyjmowanie enkorafenibu w mniejszej dawce, gdy QTcF ≤500 ms; należy zakończyć stosowanie enkorafenibu, jeżeli działanie niepożądane wystąpi więcej niż jeden raz. QTcF >500 ms i wzrost o >60 ms w stosunku do wartości przed leczeniem - należy całkowicie odstawić enkorafenib. Nieprawidłowe wyniki laboratoryjnych badań wątroby. Stopień 2 (aktywność AspAT lub AlAT >3x – ≤5x przekraczający GGN) - należy kontynuować leczenie enkorafenibem; w przypadku braku poprawy po 4 tyg. należy przerwać stosowanie enkorafenibu dopóki nie wystąpi poprawa do stopnia 0 lub 1., bądź do poziomu przed leczeniem/początkowego, a następnie wznowić leczenie w takiej samej dawce. Pierwsze wystąpienie działania niepożądanego stopnia 3. (AspAT lub AlAT >5x GGN i stężenie bilirubiny we krwi >2x GGN) - należy wstrzymać leczenie enkorafenibem na okres do 4 tyg.; w przypadku poprawy do stopnia 0 lub 1. bądź do poziomu początkowego, należy wznowić leczenie w zmniejszonej dawce; w przypadku braku poprawy należy całkowicie odstawić enkorafenib. Pierwsze wystąpienie działania niepożądanego stopnia 4. (AspAT lub AlAT >20 GGN) - należy wstrzymać leczenie enkorafenibem na okres do 4 tyg.; w przypadku poprawy do stopnia 0 lub 1. bądź do poziomu początkowego, należy wznowić leczenie w zmniejszonej dawce; w przypadku braku poprawy należy całkowicie odstawić enkorafenib; bądź należy całkowicie odstawić enkorafenib. Nawracające działanie niepożądane stopnia 3. (AspAT lub AlAT >5x GGN i stężenie bilirubiny we krwi >2x GGN) - należy rozważyć całkowite odstawienie enkorafenibu. Nawracające działanie niepożądane stopnia 4. (AspAT lub AlAT >20 GGN) - należy całkowicie odstawić enkorafenib. Modyfikacje dawki enkorafenibu stosowanego w skojarzeniu z binimetynibem lub w skojarzeniu z cetuksymabem w przypadku innych działań niepożądanych. Nawracające lub nietolerowane działania niepożądane stopnia 2. lub pierwsze wystąpienie działania niepożądanego stopnia 3. - należy wstrzymać leczenie enkorafenibem na okres do 4 tyg.; w przypadku poprawy do stopnia 0 lub 1. bądź do poziomu początkowego należy wznowić leczenie w zmniejszonej dawce; w przypadku braku poprawy należy całkowicie odstawić enkorafenib. Pierwsze wystąpienie dowolnego działania niepożądanego stopnia 4. - należy wstrzymać leczenie enkorafenibem na okres do 4 tyg.; w przypadku poprawy do stopnia 0 lub 1. bądź do poziomu początkowego należy wznowić leczenie w zmniejszonej dawce; w przypadku braku poprawy należy całkowicie odstawić enkorafenib; bądź należy całkowicie odstawić enkorafenib. Nawracające działania niepożądane stopnia 3. - należy rozważyć całkowite odstawienie enkorafenibu i binimetynibu. Nawracające działania niepożądane stopnia 4. - należy całkowicie odstawić enkorafenib. Pominięte dawki. W przypadku pominięcia dawki enkorafenibu pacjent powinien przyjąć pominiętą dawkę tylko wtedy, gdy do przyjęcia kolejnej zaplanowanej dawki pozostało ponad 12 h. W przypadku wystąpienia wymiotów po podaniu enkorafenibu, pacjent nie powinien przyjmować dodatkowej dawki, lecz zażyć następną zaplanowaną dawkę. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest wymagana modyfikacja dawki u pacjentów w wieku co najmniej 65 lat. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o nasileniu łagodnym do ciężkiego, ekspozycja na enkorafenib może być zwiększona. Należy zachować ostrożność stosując enkorafenib w dawce 300 mg raz na dobę u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby (klasa A w skali Childa-Pugha). Brak zaleceń dotyczących dawkowania u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (klasa B w skali Childa-Pugha) lub ciężkimi (klasa C w skali Childa-Pugha). Nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek o nasileniu łagodnym do umiarkowanego. Nie są dostępne dane kliniczne dotyczące stosowania enkorafenibu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Z tego względu nie można ustalić ewentualnej konieczności dostosowania dawki. Enkorafenib należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci i młodzieży. Sposób podania. Kapsułki należy połykać w całości popijając je wodą. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. Enkorafenibu nie należy przyjmować jednocześnie z sokiem grejpfrutowym. |
